EMPATİK

''Dostlarla Tartışıyorduk,'empati olanaklı mıdır,insanlar birbirinin duygularını duyumsayabilir mi'' diye. Tasavvufçu bir dost'Şu duvardaki tuğlalara bak' dedi, 'Onlardaki sabrı duyuyor musun?''
Bir gün kendimi çok ciddi anlamda karşımda duran ama hiç konuşmadığım birisinin hislerini ve o sıradaki davranışlarının koşullarını anlamaya yönelttim.
Varlığından son derece rahatsız olduğum ve etrafımda kesinlikle istemidiğim biriydi üstelik.
Ama bu duygunun ben de yarattığı hoşnutsuzluk hissinden de bir an önce kurtulmak istiyordum.
Durdum ve tam karşımdaki kişi gibi düşünmeye ve hissetmeye çalıştım.
Duyumsadığım şeylerin doğruluk teyidini hiç bir zaman almadım, ama bir daha da varlığının üzerimdeki negatif etkisini hissetmedim.
Yani daha evvel kendime bir şekilde düşman benimsediğim bir insanla bir çeşit uyum içinde yaşamayı öğrendim.
İçten içe bir şekilde iletişime geçmeyi istemiş olabilirim ama bu konuda en ufak bir çabam olmadı.
O kendimi onun yerine koymaya ayırdığım süre durumu kabullenme ve bununla barışmama yetti.
Bu yaşadığım deneyimim bugüne kadar yaşadıklarım arasında en yoğun empati kurma anım olduğunu düşünüyorum.
Empati, sözlükte karşığı var,tanımlamaları ve betimlemeleri var, o halde genel bir kavram yani herkesin içinde olan bir kavram.
O halde içimizdeki aç gözlülük,şiddet veya zarar verme dürtülerin yanında böyle bir duygumuz var ise bunu kullanmaya daha sık çalışılsa.
Belki o hep içimizi karartan ve bizi korkutan dünya nereye gidiyor insanlık nereye gidiyor sorularına zamanla daha olumlu cevaplar da vermeyi başarabiliriz.
Ne yaptığını bilmeden ortalığı kırıp geçiren yaramaz çocuklara bakıp gülümseyebildiğimiz gibi. :))))))))))