Terör Saldırılarını Kınıyorum ve İstemiyorum.

Bugün Tel Avivde hükümeti karşı slogan atan bir grupla ilerledim.
Benimlen beraber yürüyen insanlar,arkadaşlarım,mahalleliler,apartmandakiler,anneler babalar çocuklar bebekler yaşlılar emekliler sakatlar.
Hepsi
Şenlik havasında yürüyüp bağırdık.
Yaşadığımı hissettim.
Sonra eve dönerken herkesten bir Amy Winehouse haberleri duydum.
Ben de hemen internetten onunlan ilgili haberlere bakıp Twitter'a yorum bıraktım.
Çok dünyadaki büyük olayları takip edermişim gibi.
Şimdi neden kendime kızdığımı anlatim.
Bir arkadaşım adı Samuel facebookda şöyle bir yorum yazmış ki ben de bunu özetle burada Türkçe'ye çeviriyorum; Herkesten Amy Winehouse haberi aldım ama kimseden Norveç'teki saldırıda 92 kişinin hayatını kaybettiği haberini duymadım....
Bunun üzerine internete girdiğimde bu haber tabi ki FLASH NEWS olmaktan çıkmıştı.
İlk haber Amy Winehouse haberiydi.İkinci sayfadaydı terör saldırısı haberi.
Yarına kadar belki 5-6 ya düşer. Hatta ilk 10 dan çıkar , belli olmaz olacak daha önemli olayların.
Bizim de gündemimiz değişir.
Daha da yanlışı internet gibi bilgi akımı dağılışını bu kadar çabuk ve düzgün yapabilen bir ağa sahipken bunu düzgün kullanabilmayı bilemeyişimiz. Büyük çoğunluk olarak da bunu yapmaktayız.Bunu hem kendi hem de arkadaş listelerinizdeki insanların profillerinin gönderilerinizde görebilirsiniz.
Gündemimizde yok.
Böyle bir saldırıda hayatını kaybeden bugün hükümeti lay lay lom diye protesto eden ben de olabilirdim.
Yarın Vapur iskelesinde bekleyen sen de.
Kızgınlık duydum bu yüzden.
Ama sadece kızmakla olmaz yürümez bu iş.
Kabul etmemekle , sesini yükseltmekle olmalı.
Ben de bunu söylemek istiyorum artık.
İstemiyorum terörü, kınıyorum, insanların bir hiç uğruna ölmesini istemiyorum.
Dünyanın hiç bir ülkesinde hiç bir şekilde
Hiç bir zaman.